การปรากฏตัวของบอลวาล์วเกิดขึ้นหลังสงครามโลกครั้งที่สองแม้ว่าการประดิษฐ์บอลวาล์วจะมีขึ้นในต้นศตวรรษที่ 20 แต่สิทธิบัตรโครงสร้างนี้ล้มเหลวในการดำเนินขั้นตอนการจำหน่ายในเชิงพาณิชย์ เนื่องจากข้อจำกัดในอุตสาหกรรมวัสดุและอุตสาหกรรมแปรรูปทางกลดูปองท์ในสหรัฐอเมริกาคิดค้นพลาสติกโพลีเตตร้าฟลูออโรเอทิลีน (PTFE) วัสดุโพลีเมอร์สูงจนกระทั่งปี 1943 วัสดุประเภทนี้มีข้อดีคือมีความต้านทานแรงดึงและแรงอัดที่เพียงพอ ความยืดหยุ่นของความยืดหยุ่นบางอย่าง คุณสมบัติการหล่อลื่นในตัวเองที่ดี และความต้านทานการกัดกร่อนที่ดีเยี่ยม ซึ่งเหมาะมากเป็น วัสดุปิดผนึกและมีผลการปิดผนึกที่เชื่อถือได้มากนอกจากนี้ บอลวาล์วที่มีความกลมสูงและผิวสำเร็จที่ดีสามารถผลิตเป็นส่วนปิดของบอลวาล์วได้เนื่องจากการพัฒนาเครื่องเจียรบอลวาล์วรูปแบบใหม่ที่มีรูเต็มและการเคลื่อนที่เชิงมุมแบบหมุนได้ 90° เข้าสู่ตลาดวาล์ว ซึ่งดึงดูดความสนใจอย่างมากผลิตภัณฑ์วาล์วแบบดั้งเดิม เช่น วาล์วหยุด วาล์วประตู วาล์วปลั๊ก และวาล์วผีเสื้อจะค่อยๆ ถูกแทนที่ด้วยบอลวาล์ว และบอลวาล์วถูกนำมาใช้อย่างมาก ตั้งแต่เส้นผ่านศูนย์กลางเล็กไปจนถึงเส้นผ่านศูนย์กลางใหญ่ แรงดันต่ำถึงแรงดันสูง อุณหภูมิปกติถึงอุณหภูมิสูง อุณหภูมิสูงถึงอุณหภูมิต่ำปัจจุบัน บอลวาล์วมีขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางสูงสุดอยู่ที่ 60 นิ้ว และอุณหภูมิต่ำสุดสามารถเข้าถึงอุณหภูมิไฮโดรเจนเหลว -254℃ อุณหภูมิสูงสุดสามารถเข้าถึงได้ตั้งแต่ 850 ถึง 900℃ทั้งหมดนี้ทำให้บอลวาล์วเหมาะสำหรับสื่อทุกประเภทซึ่งกลายเป็นวาล์วประเภทที่มีแนวโน้มมากที่สุด

บอลวาล์วสามารถแบ่งออกเป็นบอลวาล์วลอยและบอลวาล์วรองแหนบตามโครงสร้าง

บอลวาล์วสามารถแบ่งได้เป็นบอลวาล์วทางเข้าด้านบนและบอลวาล์วด้านข้างบอลวาล์วด้านข้างสามารถแบ่งออกเป็นบอลวาล์วชิ้นเดียว บอลวาล์วสองชิ้น และบอลวาล์วสามชิ้นตามโครงสร้างของตัววาล์วตัววาล์วของบอลวาล์วชิ้นเดียวเป็นส่วนประกอบบอลวาล์วสองชิ้นประกอบด้วยตัววาล์วหลักและตัววาล์วเสริม และบอลวาล์วสามชิ้นประกอบด้วยตัววาล์วหลักหนึ่งตัวและตัววาล์วเสริมสองตัว

บอลวาล์วสามารถจำแนกได้เป็นบอลวาล์วปิดผนึกแบบอ่อนและบอลวาล์วปิดผนึกแบบแข็งตามวัสดุปิดผนึกวาล์ววัสดุปิดผนึกของบอลวาล์วซีลอ่อนเป็นวัสดุโพลีเมอร์สูง เช่น โพลีเตตราฟลูออโรเอทิลีน (PTFE), โพลีเตตราฟลูออโรเอทิลีนเสริมแรง และไนลอน รวมถึงยางวัสดุปิดผนึกของบอลวาล์วปิดผนึกแข็งคือโลหะ